تفاوت میکروبلیدینگ و میکروپیگمنتیشن در چیست ؟

آرایش نیمه دائم با میکروبلیدینگ یا میکروپیگمنتیشن ؟ این سوالی است که دغدغه ی افرادی است که می خواهد آرایش نیمه دائم را انجام دهند و فرم ابروهای خود را اصلاح کنند. در این نوشتار به تفاوت میکروبلیدینگ و میکروپیگمنتیشن خواهیم پرداخت البته به شباهتهای آنها نیز اشاره می کنیم تا دیگر دغدغه ای از این بابت نداشته باشید.

میکروبلیدینگ برای چه کسانی مناسب نیست؟

انتخاب درست زمانی کلیدی تر محسوب می شود که بدانید پاک کردن آرایش دایم به این اسانی نیست و نیازمند هزینه خواهد بودحال چه هزینه مالی و چه هزینه زمانی . روش های آرایش دایم و نیمه دایم متنوع زیاد هستند که برخی از انها تفاوتهای بسیار ظریفی با یکدیگر دارند . میکروبلیدینگ ، میکروشیدینگ ، میکروپیگمنتیشن ، فیبروز و غیره برخی از این روشها هستند که با دانستن تفاوتها بهترین انتخاب را می توان انجام داد. اما دو دسته اصلی آرایش نیمه دائم میکروبلیدینگ و میکروپیگنتیشن هستند . شما کدام یک را انتخاب می کنید؟ میکروبلیدینگ یا میکروپیگمنتیشن؟

مقایسه میکروپیگمنتیشن و میکروبلیدینگ

مزایا و معایب میکروپیگمنتیشن

هر دو این روشها از روشهای آرایش نیمه دائم محسوب می شوند که برای اصلاح و فرم ابروها به کرات با یکدیگر توسط عموم مردم اشتباه گرفته می شوند و این بخاطر شباهتهای هر دو روش می باشد که بهتر است در این بخش به برخی از این شباهتها اشاره ای داشته باشم :

کاهش واکنش های آلرژیک

در روش های میکروبلیدینگ و میکروپیگمنتیشن خطرات احتمالی از واکنش های الرژیک نسبت به روش سنتی تاتو بسیار کمتر است . در واقع استفاده از پیگمنتها و رنگدانه های ایمن ، عفونت در کار را به مراتب کاهش می دهد. در واقع می توان گفت هر دو روش از لحاظ خطرآفرینی در سطع بسیار پایین و کم ریسکی هستند و این یکی از شباهتهای انهاست.

روش نیمه دائمی بودن

یکی دیگر از این شباهتها در دوام و پایداری نتیجه کار هر دوی انهاست . اگر بصورت سنتی تاتو کرده باشید شاید این تاتو با مشقتهای فراوان پاک شود . اما در میکروپیگمنتیشن و میکروبلیدینگ دوام کار نهایت تا دو سال خواهد بود و بعد از آن اگر نیاز باشد باید ترمیم انجام شود. در واقع در اینکه هر دو دایمی و ابدی نیستند وجه اشتراک آنهاست.

مزایا و معایب میکروبلیدینگ

نتیجه ظاهری کار مشابه

نسبت به تاتو های قدیمی این دو روش خیلی طبیعی تر و زیباتر جلوه می کنند. و یکی از دلایل فراگیرشدنشان همین است . در واقع حتی اگر کسانی نقص در ابرو نداشته باشند ولی بدلیل اینکه فرم و ظاهر ایده ال و طبیعی به ابروهایشان می دهد از یکی از این دو روش و یا حتی هر دو استفاده می کنند.

رنگدانه های یکسان

در هر دو روش از جوهر استفاده می شود که در اصطلاح همان پیگمنتهای مشابه هستند. این پیگمنتها بر خلاف تاتوهای قدیمی که از ترکیبات کربن استفاده می شدند نیستند. در واقع رنگدانه های کربنی بعد از مدتی اکسید می شوند و تغییر رنگ به سمت طوسی و حتی قرمز هم می دهند اما پیگمنتهای هر دو روش بسیار خوشرنگ هستند و از ترکیبات دی اکسید هستند که تغییر رنگ ندارند و وفقط و فقط کمرنگ می شوند..

عمق رنگدانه ها مشترک در هر دو

در مقایسه با با تاتوهای قدیمی میزان نفوذ جوهر در پوست در هر دو روش بسیار سطحی تر از تاتوهای قدیمی است. در میکروبلیدینگ و مکروپیگمنتیشن، رنگ وارد عمق ۰/۰۸ تا ۰/۱۵ میلی‌متری می‌شود در حالی که در تاتوهای قدیمی این یک میلیمیتر است یعنی در میکروپیگمنتیشن و میکروبلیدینگ میانگین میزان عمق نفوذ رنگدانه ها در زیر پوست 6 برابر کمتر از تاتوهای قدیمی است.

تفاوت میکروپیگمنتیشن و میکروبلیدینگ

در واقع بیشترین تفاوت هر در روش در استفاده از تکنیکها و ابزارهای مورد استفاده در کار می باشد که هر کدام در نوع خود تفاوتهایی را ایجاد خواهند کرد.

تفاوت در ابزارها و تکنیکها

مهمترین تفاوت میکروبلیدینگ در ابزار استفاده شده از آن است. متخصصان میکروبلیدینگ از قلمی دستی برای انجام کار استفاده می کنند.  با استفاده از قلم‌های مخصوص تیغ‌دار، خط‌های باریک و دقیقی شبیه به تارهای ابرو ایجاد می‌کنند تا پیگمنت درون آن قرار بگیرد  تا مهارتهای خود را اجرا کنند. و وقتی اینکار توسط پیگمنتر حرفه ای انجام شود نتیجه کار فوق العاده طبیعی و زیبا خواهد بود. در واقع تیغ های موجود در قلم دستی بلید این امکان را به پیگمنتر می دهد که ظرافت کار را به مانند تارهای طبیعی ابرو ایجاد کند.

در میکروپیگمنتیشن ابزاری که استفاده می شود ماشینی و برقی است در واقع ظرافت قلم بلید را نمی شوند در میکروپیگمنتیشن به کار برد . در واقع نوعی ایجاد سایه ایرو می کند . در واقع این سایه زنی چون در سطح گسترده ای از پوست ابرو ایجاد می شود در ان دیگر خبری از تارهای بلیدی نیست و نسبت به میکروبلیدینگ ماندگاری بیشتر خواهد بود.

تفاوت در تعداد جلسات

دو جلسه برای انجام میکروبلیدینگ به نظر کافی می رسد. بدینگونه که در ابتدا فرم دلخواه و اصلی طراحی می شود و در یک جلسه جرا می شود و در یک روز دیگر اگر نیاز به اصلاح و ترمیم داشته باشد انجام می شود که در نهایت می شود دو جلسه . اما فرایند میکروپیگمنتیشن زمانبرتر از این خواهد بود.

در میکروبلیدینگ چون بصورت دستی عمل بلید انجام می شود بسته به مهارت و توانایی پیگمنتر ، دوره ترمیم پوست تا دو هفته ممکن است طول بکشد که در میکروپیگمنتیشن این دوره به مراتب کمتر می باشد زیرا عمق های کار در میکروپیگمنتیشن در یک سطح و یک عمق می باشند. برای همین ماندگارتر هستند.

تفاوت مهم دیگر هر دو روش برای مدت زمان تثبیت رنگ و جوهر ابروهاست که در میکروبلیدینگ بواسطه ترمیم دیرهنگام این تثبیت رنگ مدت زمانی زیادتری از میکروپیگمنتیشن خواهد بود. در هر دو روش بلافاصه بعد از انجام کار رنگ ابرو بسیار تیره تر از آن چیزی که شما تصور می کردید اما پس از ثبیت رنگ که مدت زمان دو هفته ای خواهد بود نتیجه نهایی کار را مشاهده خواهید کرد. یعنی ابروهای خوشرنگ.